OBJECTIVE: A variety of methods is used in the treatment of upper extremity functional impairment after stroke.In recent years, a new therapeutic approach in the treatment of stroke rehabilitation is the mirror therapy.The purpose of this study is to investigate the efficacy of mirror therapy,which is applied through motor imagination training, combined with conventional stroke rehabilitation program on upper extremity motor and functional recovery in patients with subacute stroke.
METHODS: This is a randomized,prospective,controlled single-blind trial.The study included 20 patients who were diagnosed with stroke.Patients were randomly divided into two groups: first group received conventional rehabilitation program and the second group received conventional rehabilitation program plus mirror therapy on nonparetic upper extremity consisting of wrist extension daily 4 times for 15minutes per session. Both groups received the conventional rehabilitation program for 4 weeks, 5 days a week and daily 1-2h. All patients were evaluated at baseline and at the end of the treatment(week 4).The evaluations were performed by using Brunnstrom Staging, Fugl Meyer Motor Function Scale(FM),Barthel Index(BI) and goniometric measurement of wrist extension.
RESULTS: The Brunnstrom stage(p<0.01), total score on FM,and BI scores(p<0.01) were improved at week 4 compared to the baseline, whereas wrist subscore on FM and the goniometric measurements of the wrist and wrist extension were significantly improved only in group II.The two treatment groups were not statistically different in terms of post-treatment evaluation parameters.
CONCLUSION: In our study,the mirror therapy combined with conventional rehabilitation program was not superior to conventional rehabilitation program alone in terms of upper extremity motor and functional recovery.
AMAÇ: İnme sonrası üst ekstremitede görülen fonksiyonel yetersizliğin tedavisinde çeşitli yöntemler kullanılmaktadır. Son yıllarda inme rehabilitasyonunda uygulanan yeni bir tedavi yaklaşımı ayna tedavisidir. Bu çalışmanın amacı, subakut inmeli hastalarda klasik inme rehabilitasyon programı ile kombine uygulanan motor hayal eğitimi yoluyla gerçekleştirilen ayna tedavisinin üst extremite motor iyileşmesi ve fonksiyonel düzelme üzerine etkinliğini değerlendirmektir.
YÖNTEMLER: Bu çalışma prospektif, randomize, tek kör, kontrollü bir çalışmadır. Çalışmaya inme tanısı alan 20 hasta dahil edildi. Hastalar rastgele olarak iki gruba ayrıldı; birinci gruba klasik rehabilitasyon programı, ikinci gruba ise klasik rehabilitasyon programıyla kombine edilen 15 dakikalık periyodlar halinde günde 4 kez paretik olmayan taraftaki üst extremite el bilek extansiyon hareketinden oluşan ayna tedavisi programı uygulandı. Her iki gruptaki hastalara klasik rehabilitasyon programı 4 hafta, haftada 5 gün, günde 1-2 saat olacak şekilde düzenlendi. Hastalar tedavi başlangıcında ve bitiminde (4.hafta) değerlendirildi. Değerlendirmede Brunnstrom Evrelemesi, Fugl Meyer Motor Fonksiyon Skalası (FM), el bilek ekstansiyonunun gonyometrik ölçümü ve Barthel İndeksi (Bİ) kullanıldı.
BULGULAR: Tedavi öncesi ile sonrası karşılaştırıldığında her iki grupta Brunnstrom Evrelemesi (p<0,01), FM total skorda ve Bİ ‘de (p<0,01) düzelme gözlenmekle birlikte II. grupta FM el bileği ve el bilek ekstansiyonunun gonyometrik ölçümünde anlamlı iyileşme saptandı. Tedavi sonrasında gruplar arasında değerlendirme parametreleri açısından istatistiksel olarak faklılık gözlenmedi.
SONUÇ: Çalışmamızda, klasik rehabilitasyon programı ile kombine edilen ayna tedavisinin üst ekstremite motor ve fonksiyonel düzelme üzerine klasik rehabilitasyon programına üstünlüğü olmadığı görüldü.