Can the prognosis be predicted according to the localization of cerebellar ischemic lesions?

INTRODUCTION: Damage to different anatomical structures within the cerebellum can lead to a variety of clinical findings. Moreover, these structures have different potentials for recovery from injury. Our objective was to assess the 6th and 12th-month outcomes of cerebellar ischemic stroke patients based on the localization of cerebellar ischemic lesion.
METHODS: Our study included 82 patients who were admitted due to isolated cerebellar ischemic stroke without the involvement of any other brain regions. We recorded outcomes and survival rates for these patients and conducted statistical analyses, including frequency, univariate, and correlation analyses.
RESULTS: More than three-quarters of patients were aged 60 years or older, and the majority of patients were male (57%). Hypertension (68%) and diabetes mellitus (34%) are the most common comorbid conditions. Like previous studies, multiple ischemic lesions (52%) were observed more than single lesions. The patients with the left peduncular region lesions had significantly higher NIHSS and mRS scores at discharge, as well as at 6 and 12 months follow-up compare with other cerebellar ischemic lesion localizations. Additionally, the survival rates at 6 and 12 months were found to be lower for these patients. (p<0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The presence of a left cerebellar peduncular ischemic lesion upon admission was significantly correlated with higher morbidity and mortality rates at discharge, as well as during the 6-12 month follow-up period. Our results endorse the concept of the left cerebellar peduncles (superior, medial and inferior) causing permanent ambulation problems with poor outcomes in cerebellar lesions.

Serebellar iskemik lezyonlarının lokalizasyonuna göre, prognoz öngörülebilir mi?

GİRİŞ ve AMAÇ: Serebellumun farklı anatomik lokalizasyonlarının hasarlanması, değişik şekillerde klinik bulgulara yol açabilir. Ayrıca, bu lokalizasyonların etkilenimi sonrası değişen iyileşme potansiyelleri mevcuttur. Amacımız serebellar iskemik inmeli hastaların 6. ve 12. ay prognozlarının serebellar iskemik infarktların lokalizasyonuna göre değerlendirmekti.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamıza serebellumdan başka bir santral lokalizasyonda akut iskemisi olmayan izole serebellar infarktla başvuran 82 hasta dahil edildi. Bu hastaların prognozları ve sağ kalım durumları hem yatış hem de takip poliklinik süreçlerinde değerlendirildi ve kaydedilen veriler frekans, tek değişkenli karşılaştırma ve korelasyon analizleriyle değerlendirildi.
BULGULAR: Hastaların dörtte üçünden fazlası 60 yaş ve üzeri olup çoğunluğu erkekti (%57). Hipertansiyon (%69) ve diabetes mellitus (%34) en sık görülen komorbid hastalıklardı. Daha önce yapılan çalışmalardaki gibi, tek sayıda lezyondan çok multipl sayıda islemik lezyonların (%52) olduğu görüldü. Diğer serebellar iskemik lezyon lokalizasyonlar ile karşılaştırıldığında, sol pedinküler bölge lezyonları olan hastalarda taburculukta, 6 ve 12 aylık takiplerde anlamlı olarak daha yüksek NIHSS ve mRS skorları tespit edildi. Ayrıca bu hastalarda 6. ve 12. aylardaki sağ kalım oranları da daha düşük bulundu. (p<0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Başvuru sırasında sol serebellar pedinküler iskemik lezyonun varlığı, taburculuk sırasındaki ve 6-12 aylık takip süresindeki yüksek morbidite ve mortalite oranları ile anlamlı şekilde koreleydi. Sonuçlar, sol serebellar pedinkül (süperior, orta, inferior) lezyonlarının, serebellar iskemik etkilenimlerde daha belirgin mobilizasyon problemlerine ve azalmış sağ kalıma neden olabileceği fikrini desteklemektedir.