The effect of contrast agent used during vascular imaging and endovascular treatment on nephropathy and prognosis in acute stroke patients admitted to the emergency department

INTRODUCTION: The study investigated the incidence of contrast-induced nephropathy in patients with acute ischemic stroke who received recombinant tissue plasminogen activator (rt-PA) and/or endovascular therapy (EVT) after contrast-enhanced computed tomography (CT) angiography and identified potential risk factors for nephropathy.
METHODS: A comparison was made between the groups who received and did not receive contrast material and who developed nephropathy and those who did not, regardless of the use of contrast. Binary logistic regression analysis was used to determine the risk factors for nephropathy.
RESULTS: Of 421 patients, 291 (70.9%) were treated with IV rt-PA, and 119 (29%) received EVT. The number of patients receiving contrast media was 194 (75 in CTA and 119 in EVT). No relationship was found between the use of contrast media and the development of nephropathy (p=0.068) and no difference was found in terms of nephropathy between the treatment options (IV rt-PA/endovascular) (p=0.959). Mortality was higher (41.2% versus 15.7%; p < 0.001) and mRS at 3rd months was worse (67.6 vs 46.5%; 25 p=0.018) in the group that developed nephropathy (41.2% versus 15.7%; p < 0.001). The major risk factors for developing nephropathy in stroke patients were female gender, hemoglobin elevation, and high NIHS score at admission.
DISCUSSION AND CONCLUSION: There is utility in obtaining baseline creatinine levels to identify patients at risk of contrast-associated acute kidney injury and to establish a diagnosis of contrast-associated acute kidney in patients with subsequent creatinine rises. However, contrast-requiring diagnostic imaging should not be delayed by waiting for the results of the baseline renal function.

Acil servise başvuran akut inme hastalarında vasküler görüntüleme ve endovasküler tedavi sırasında kullanılan kontrast maddenin nefropati ve prognoz üzerindeki etkisi

GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışma, akut iskemik inme hastalarında kontrastlı bilgisayarlı tomografi (BT) anjiyografisinden sonra rekombinant doku plazminojen aktivatörü (rt-PA) ve/veya endovasküler tedavi (EVT) uygulanan kontrast kaynaklı nefropati insidansını araştırmış ve nefropatiye yol açan potansiyel risk faktörlerini tanımlamıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kontrast madde alan ve almayan, nefropati gelişen ve gelişmeyen gruplar arasında kontrast kullanımına bakılmaksızın karşılaştırma yapıldı. Nefropati risk faktörlerini belirlemek için ikili lojistik regresyon analizi kullanıldı.
BULGULAR: 421 hastanın 291'i (%70,9) IV rt-PA ile tedavi edildi ve 119'u (%29) EVT aldı. Kontrast madde verilen hasta sayısı 194 (BTA'da 75, EVT'de 119) idi. Kontrast madde kullanımı ile nefropati gelişimi arasında ilişki bulunmadı (p=0,068) ve tedavi seçenekleri arasında (IV rt-PA/endovasküler) nefropati açısından fark bulunmadı (p=0,959). Nefropati gelişen grupta mortalite daha yüksek (%41.2'ye karşı %15.7; p < 0.001) ve 3. ayda mRS daha kötüydü (%67.6'ya karşı %46.5; 25 p=0.018) (%41.2'ye karşı %15.7; p < 0.001). İnme hastalarında nefropati gelişimi için başlıca risk faktörleri kadın cinsiyet, hemoglobin yüksekliği ve başvuru anında yüksek NIHS skoru idi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Kontrastla ilişkili akut böbrek hasarı riski taşıyan hastaları belirlemek ve daha sonra kreatinin yükselmeleri olan hastalarda kontrastla ilişkili akut böbrek tanısı koymak için temel kreatinin düzeylerinin elde edilmesinde fayda vardır. Bununla birlikte, kontrast gerektiren tanısal görüntüleme, başlangıçtaki böbrek fonksiyonunun sonuçları beklenerek geciktirilmemelidir.