INTRODUCTION: Nowadays early rehabilitation studies in stroke patients have gained momentum. Although early rehabilitation is reported to be more effective, what is really meant of the term “early” is not clear. The term early can sometimes refer to minutes, sometimes to hours, while sometimes even to days. The aim of the present study was to determine whether the initiation time of rehabilitation has an effect on impairment, trunk function and degree of recovery in ischemic stroke patients.
METHODS: Twenty-one patients with acute ischemic stroke diagnosis who were admitted to the hospital were included in the study. The rehabilitation was initiated as early as possible and the elapsed time; from the stroke occurrence to initiation of rehabilitation, was noted. Glasgow Outcome Scale, National Institutes of Health Stroke Scale and Trunk Impairment Scale were used to measure the effect of treatment. Evaluations were made at baseline and at discharge.
RESULTS: All of the patients were discharged and no complication aroused in any patient. The elapsed time; from the stroke occurrence to initiation of rehabilitation was 12 hours in the earliest patient and 234 hours at the latest (median (IQR): 79.5 (58,5/107,5). When the results were examined, no statistically significant relationship was present in between the initiation time of rehabilitation on impairment, trunk function and on degree of recovery (p> 0,05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The results of this study showed that time of initiation of rehabilitation does not have a direct effect on recovery. Ischemic stroke patients included in the early rehabilitation program have shown improvements when compared to baseline. However, controlled studies are needed to determine the extent to which early rehabilitation contributes to recovery.
GİRİŞ ve AMAÇ: Günümüzde inmeli hastalarda erken rehabilitasyon çalışmaları hız kazanmıştır. Erken rehabilitasyonun daha etkili olduğu bildirilse de, gerçekten "erken" teriminin ne anlama geldiği açık değildir. Erken terimi bazen saatlerle, bazen de günlerle ifade edilmektedir. Bu çalışma, iskemik inmeli hastalarda erken rehabilitasyonun başlama zamanının bozukluk, gövde fonksiyonu ve iyileşme derecesi üzerinde bir etkisi olup olmadığını araştırmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Akut iskemik inme tanısı alan ve hastaneye yatırılan 21 hasta çalışmaya dahil edildi. Rehabilitasyona mümkün olan en erken sürede başlandı ve inme oluşumundan rehabilitasyon başlangıcına kadar geçen süre kaydedildi. Ölçüm yöntemi olarak Glasgow Sonuç Ölçeği, Ulusal Sağlık Enstitüleri İnme Ölçeği ve Gövde Bozukluğu Ölçeği kullanıldı. Tüm ölçümler ilk seanstan önce ve taburculukta yapıldı.
BULGULAR: Tüm hastalar taburcu edildi ve hiçbir hastada rehabilitasyona bağlı komplikasyon gelişmedi. İnme oluşumundan rehabilitasyon başlangıcına kadar geçen süre en erken hastada 12 saat ve en geç hastada 234 saat olarak kaydedildi (ortanca (IQR): 79.5(58,5/107,5)). Sonuçlar incelendiğinde rehabilitasyonun başlama zamanı ile bozulma, gövde fonksiyonu ve iyileşme derecesi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olmadığı görüldü (p> 0,05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışmanın sonuçları, rehabilitasyonun başlama zamanının iyileşme üzerinde doğrudan bir etkisi olmadığını göstermiştir. Erken rehabilitasyon programı alan iskemik inme hastaların başlangıca göre daha iyi klinik bulgu verdiğini gösterilmiştir ancak erken rehabilitasyonun iyileşmeye katkısının ne ölçüde olduğunun belirlenmesi için kontrollü çalışmalara ihtiyaç vardır.