Beyin ölümü ve bilgisayarlı tomografi anjiografi: Kafatası defektinin etkisi

GİRİŞ ve AMAÇ: Beyin ölümü şüphesi olan hastalarda kırık ve operasyonlar (kraniyektomi veya kraniyotomi) gibi kafatası defektileri kafa içi basıncını düşürebilir ve bilgisayarlı tomografi anjiografi (BTA) gibi destekleyici testler ile tanı konmada hatalı sonuçlara yol açabilir. Bu çalışmada, amacımız klinik olarak beyin ölümü teşhisi konulmuş kafatası defekti olan ve olmayan hastalarda BTA sonuçlarını analiz etmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Beyin ölümü klinik bulgularına sahip ve destekleyici test olarak BTA uygulanan hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar iki gruba ayrıldı: kafatası defekti olan grup (kafatası defekti +) ve kafatası defekti olmayan grup (kafatası defekti -).
BULGULAR: Klinik olarak beyin ölümü tanısı olan ve BTA uygulanan 16 hasta değerlendirildi. Hastaların % 75’inde (12/16) kafatası defekti olduğu tespit edildi. Kafatası defekti olan 12 hastanın 4’ünde kırık mevcuttu. Diğer kafatası defekti olan hastaların 6’sında kraniyektomi, 2’sinde kraniyotomi mevcuttu. Frampas kriterlerine göre ilk BTA’da 6 hastada (% 37,5) kontrast dolumu saptandı. İlk BTA’da kontrast dolumu saptanan hastaların tamamında kafatası defekti mevcuttu. Klinik beyin ölümü bulguları sonrası kafatası defekti olan grupta [medyan süre 2 (0,5-7) gün], kafatası defekti olmayan gruba [medyan süre 0,5 (0,5-0,5) gün] göre radyolojik beyin ölümü tanısı anlamlı olarak daha geç konuldu (p=0,013).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Hasta sayısı kısıtlı olsa da çalışmamız kafatası defekti olan hastalarda BTA uygulaması hakkındaki zorlukları göstermiştir. Bulgularımıza göre kafatası defekti olan hastalarda BTA’nın beyin ölümü tanısı koymada yanlış negatiflik oranı artmaktadır. Kafatası defekti olan hastalara beyin ölümü tanısı daha geç konmaktadır. Bu bulgular, kafatası defekti olan hastalarda BTA için farklı değerlendirme kriterlerinin kullanılması veya BTA dışındaki diğer destekleyici testlerin kullanılması konusundaki tartışmaları gündeme getirmektedir.

Brain death and computed tomography angiography: Effect of skull defect

INTRODUCTION: The skull defects such as fractures and operations (craniectomy or craniotomy) in patients with suspected brain death may decrease intracranial pressure and lead to erroneous results in diagnosis with ancillary tests such as computed tomography angiography (CTA). In this study, our aim is to analyze the results of CTA in patients with and without skull defects diagnosed clinically with brain death.
METHODS: Patients with clinical signs of brain death who underwent CTA as a ancillary test were evaluated retrospectively. The patients were categorized into two groups: the group with skull defects (skull defect +) and the group without skull defects (skull defect -).
RESULTS: Sixteen patients with a clinical diagnosis of brain death who underwent CTA were evaluated. It was found that 75% (12/16) of the patients had skull defects. Four of the 12 patients with skull defects had fractures. Six of the patients with skull defects had craniectomy and 2 had craniotomy. Contrast filling was detected in 6 patients (37.5%) at the first CTA according to Frampas criteria. All patients with contrast filling in the first CTA had skull defects. After clinical signs of brain death, radiological brain death was diagnosed significantly later in the group with skull defects [median time 2 (0.5-7) days] than in the group without skull defects [median time 0.5 (0.5-0.5) days], (p = 0.013).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Although the number of patients is limited, our study has shown the difficulties in CTA in patients with skull defects. According to our findings, the false negative rate of CTA in brain death diagnosis has increased in patients with skull defects. Brain death has been diagnosed later in patients with skull defects. These findings bring up the controversies about the use of different evaluation criteria for CTA or the use of ancillary tests other than CTA in patients with skull defects.