İntraserebral kanamada BT bulgularıyla ölüm oranı ilişkisi

GİRİŞ ve AMAÇ: İntraserebral kanamada ilk saatlerden itibaren hematomun lokalizasyonu, volümü ve ventrikül ile ilişkisi bilgisayarlı tomografi (BT) ile saptanabilmektedir. Risk faktörlerinin yanı sıra hematomun özelliklerinin de prognoz üzerine etkisi olmaktadır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmada Kütahya Devlet Hastanesi’ne Nisan 1998 – Aralık 1999 tarihleri arasında başvuran inmeli hastalardan intraserebral kanama tanısı alan 91 olguda BT bulgularıyla ölüm oranı (ÖO) arasındaki ilişki araştırıldı.
BULGULAR: Hematom lokalizasyon ve lateralizasyonunun ÖO üzerine etkisi olmadığı görüldü. Ventriküle açılan hematomlardaki ÖO’nın (%54.38) açılmayanlardakine (%14.29) göre daha yüksek olduğu saptandı (p=0.0008). Putaminal kanamalarda ölenlerin hematom volüm (HV)’lerinin (49.26±63.1 cm3), sağ kalanlarınkinden (12.58±19.4 cm3) daha büyük olması istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p=0.0036). Pontin ve talamik hematomlarda ölenlerle sağ kalanların HV’leri arasında belirgin bir fark yoktu. Ölen olgularda lober HV’ünün 50 cm3den, serebellar HV’ünün 10 cm3den büyük olduğu görüldü. Tüm ölen olgular (38.65±54.2 cm3) ile sağ kalanların HV’leri (11.69±15.8 cm3) arasındaki büyüklük farkı istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p=0.0018).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuçta büyük volümlü lober, putaminal ve serebellar hematomlar ile ventriküle açılan hematomlarda ÖO’nın yüksek olduğu, fakat talamik ve pontin hematomlarda volümle ÖO arasında ilişki bulunmadığı dikkatimizi çekti.

Relationship between CT findings and case fatality rates in intracerebral hemorrhage

INTRODUCTION: In patients with intracerebral hemorrhage localization, volume, and ventricular extension of hematoma can be shown by computed tomography at the beginning of the attack. As the risk factors; these features of hematoma effect prognosis.
METHODS: In this study, the relationship between CT findings and case fatality rates (CFR) was investigated in 91 cases admitted with intracerebral hemorrhage to Kütahya State Hospital from April 1998 to December 1999.
RESULTS: There was no difference for CFR considering localization and lateralization. The overall CFR was significantly higher in patients with ventricular involvement (54.38% vs 14.29%) as compared to those with no ventricular extension (p=0.0008). For putaminal hemorrhage, mean hematoma volume in those who died was larger than in those who lived (49.26±63.1 cm3 vs 12.58±19.4 cm3, p=0.0036). No statistically significant difference was found for volume between fatal and nonfatal cases with thalamic and pontine hemorrhage. The volume of hematoma was larger than 50 cm3 in died case with lobar hematoma and was larger than 10 cm3 in died case with cerebellar hematoma. Considering all cases the hematoma volume was significantly different between fatal and nonfatal cases (respectively 38.65±54.2 cm3, 11.69±15.8 cm3, p=0.0018).
DISCUSSION AND CONCLUSION: We concluded that large hematomas, especially lobar, putaminal and cerebellar, and those with ventricular involvement have high mortality rates. Volume of thalamic and pontine hematomas were not correlated with CFR.