Akut iskemik inmede ilk gün içindeki kan şekeri değişkenliği ve intravenöz doku plazminojen aktivatörüne yanıt

GİRİŞ ve AMAÇ: Akut iskemik inmede hiperglisemi, intravenöz doku plazminojen aktivatörünün (IV tPA) etkinliğini azaltıp, hemorajik komplikasyonlarını arttırabilir. Bu nedenle, IV tPA uygulanan olgularda kan şekeri (KŞ) optimizasyonu temel öneriler arasındadır. Ancak, bu amaçla KŞ ve değişkenliğini gösteren giriş KŞ, tedavi sonrası KŞ, ilk gün maksimum ve ortalama KŞ (maksKŞ ve ortKŞ), ortalama KŞ standart sapması (KŞSD), KŞ varyasyon katsayısı (KŞCV) ve J-endeksi gibi parametrelerin hangisinin kullanımının en uygun olduğu açısından görüş birliği yoktur.
YÖNTEM ve GEREÇLER: IV tPA ile tedavi edilen 145 akut inme hastasında (% 55 kadın, yaş: 70 ± 13 yıl; NIHSS: 14 ± 6, semptom-iğne zamanı: 160 ± 58 dakika) tedavi öncesi ve 24. saat KŞ ölçüldü. KŞ değişkenlik göstergeleri ise seri KŞ ölçümü yapılabilen 107 olguda incelendi.
BULGULAR: Üçüncü ay modifiye Rankin skoru (mRS) > 2 olanlarda (%46,2) IV tPA uygulamasının ilk günü ortalama KŞ anlamlı olarak yüksek iken, giriş KŞ, KŞSD, KŞCV ve J-endeksinde farklılık gözlenmedi. Regresyon analizi modellemesi ortalama KŞ yüksekliği ile kötü prognoz bağlantısının kabul NIHSS, yaş ve DM öyküsü ile uyarlandıktan sonra da devam ettiğini göstermiştir (β=-0,155, p=0,045). OrtKŞ, tPA ilişkili tip-II intraserebral kanama hastalarında (%6,7) daha yüksek olsa da (p=0,045), KŞ parametreleri bu modellerde genel olarak semptomatik kanama riskinin öngörülebilmesi kapsamında bağımsız gösterge belirmemiştir. Diyabet varlığı, HbA1c, giriş KŞ, ortKŞ ve KŞ değişkenlik indisleri IV tPA’dan yararlanma (% 52) ve dramatik yanıt verme (% 28) olasılığını anlamlı olarak etkilememiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: IV tromboliz ile tedavi edilen akut inmeli hastalarda kötü prognozun öngörülmesi bağlamında 24 saat boyunca sürekli hiperglisemi olması du dönemdeki kan şekeri değişkenliğinden daha önemli bir belirteçtir.

Blood glucose variability during the first 24 hours and prognosis in acute stroke patients treated with IV thrombolysis

INTRODUCTION: Hyperglycemia in acute ischemic stroke decreases the effectiveness of intravenous tissue plasminogen activator (IV tPA) and increases its hemorrhagic complications. Therefore, optimization of blood glucose (BG) is suggested. But, no consensus is achieved on which of the BG parameters to be used such as admission BG, post-treatment BG, first day maximum and average BG (maxBG and aveBG), or BG variability indices such as the standard deviation of mean BG (SDBG), coefficient of variation of BG (CVBG) and J-index.
METHODS: Admission and 24h BG were measured in 145 acute stroke patients (55% female, age: 70±13 yr; NIHSS: 14 ± 6, symptom-to-needle time: 160 ± 58 minutes) treated with IV tPA. BG variability indices were evaluated in 107 patients with serial BG measurement available.
RESULTS: AveBG was significantly higher in patients with 3rd month mRS>2 (46.2%), but admission BG, SDBG, CVBG and J-index were not significantly different. An exploratory regression analysis indicated that the connection of aveBG to worse prognosis (β=-0.155, p=0.045) persisted after adjustment for admission NIHSS, age and DM history. No BG parameter predicted symptomatic tPA-associated type-II intracerebral hemorrhage (6.7%), albeit these patients had marginally higher average BG levels (p=0.045). Presence of diabetes, HbA1c, admission BG, average first day BG and variability indices had not modified the beneficial (52%) and dramatic response (28%) to IV tPA.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Sustained hyperglycemia, not glucose variability, during the first 24 hour predicts poor prognosis in acute stroke patients treated with IV thrombolysis