İnmede birincil ve ikincil korunma: Diabetes mellitus olgularına yaklaşım

Diabetes mellitus olgularında metabolik bozulma sonucu ateroskleroza yatkınlığın artması ile mikroanjiyopati ve makroanjiyopati indüklenir. İskemik inme olgularında diabetes mellitus prevalansı %15-33 arasındadır. Diabetes mellitus, özellikle inme için bağımsız bir risk faktörüdür ve ilk inme için rölatif riski (RR) 1.8-6 kat artırabilir. İskemik inme riski diabetli olan kadın olgularda daha yüksektir. Diabetes mellitus olgularında glisemik hedefler kişiye göre ayarlanır; ancak inme veya GİA öyküsü varlığında mikrovasküler ve makrovasküler komplikasyonların azaltılması için HbA1C seviyesi ≤%7.0 olacak şekilde tedavinin düzenlenmesi önerilmektedir. HbA1C seviyesinin ≤%7.0 olması için olgularda, açlık hedef plazma glukoz düzeyleri 4.0-7.0 mmol/L, postprandiyal 2. saatte hedeflenen plazma glukoz düzeyleri 5.0-10.0 mmol/L arasında olmalıdır. Günlük fiziksel aktivite, kilo kontrolü, tansiyon kontrolü, lipid kontrolü ve yaşam şekli değişikliklerine yönelik adımlar tüm diyabet hastalarına tavsiye edilmektedir. Hedeflenen HbA1c seviyesi için sıklıkla medikal tedavi de gerekli olur.
Diabetli olgularda inme riskinin azaltılmasına yönelik olarak Metformin ilk basamakta etkin bir farmakoterapidir. Fibrat ile monoterapi de düşünülebilir. Kapsamlı bir kardiyovasküler risk-azaltımı programının bir parçası olarak diabetes mellitus olgularında kan basıncının ACEI veya ARB hipertansiyon tedavisi ile <130/80 mmHg olması hedeflenir. İlave risk faktörlerine sahip diyabetik erişkinlerin statinler ile tedavisi, ilk inme riskinin azaltılması açısından tavsiye edilmektedir. Diyabetik hastalarda inme riskinin azaltılmasında antiagregan kullanımının yararı henüz net değildir, ancak yüksek kardiyovasküler olay riski olan hastalarda aspirin kullanımı uygun olabilir.

Primary And Secondary Prevention In Stroke: Approact To Diabetes Mellitus Cases

Microangiopathy and m acroangiopathy are induced by increased the tendency of atherosclerosis caused by metabolic impairment. The prerevalance of diabetes mellitus is 15 - 33 % in cases with ischemic stroke. Diabetes mellitus is an independent risk factor especially for stroke an d it can increase the relative risk (RR) 1.8 - 6 times for initial stroke. The risk of ischemic stroke is higher in women with diabetes. Individual adjustment of glycemic targets is performed but treatment regulation as to set ≤ 7.0 % of HbA1C is recommended for decreasing the microvascular and macrovascular complications if the history of stroke or TIA are present. The targeted fasting plasma glucose levels should be ranged from 4.0 to 7.0 mmol/L and the targeted plasma glucose levels at postprandial second hour should be ranged from 5.0 to 10.0 mmol/L. Daily physial activity, weight control, blood pressure control, lipid control and life style changes are recommended to all diabetic patients. Also, medical treatment is commonly needed for targeted HbA1C levels. In diabetic patients, Metformin is an effective first - line pharmacotherapy to decrease the stroke risk. Also, monotherapy with fibrates can be considered. It is proposed to set the blood preassure at < 130/80 mmHg with AC EI or ARB hypertension treatments in diabetic patients. Diabetic adults with additionally risk factors should be treated with statins to decrease the risk of initial stroke. The benefit of antiagregant usage to decrease the stroke risk is not clear yet, ho wever aspirin usage can suitable in diabetic patients with increased cardiovascular event risk.