Yoğun Bakım Hastalarında Gelişen Akut Bakteriyel Parotitis: Dört Olgu Sunumu

Akut bakteriyel parotitis (ABP) çok erken ve ileri yaşta görülen bir enfeksiyondur. Yeterli mayi desteği, ağız hijyeni, oral beslenme ve çoklu ilaç kullanımından kaçınılarak enfeksiyon önlenebilmektedir. Tanı için parotis ultrasonografisi kullanılabilmektedir. Akut bakteriyel parotitis erken tanı ve uygun antibiyotikle sorunsuz ve kısa sürede tedavi edilebilir. Geç tanı konulan ve antibiyotik tedavisine dirençli olgularda mortalite görülebilmektedir. Bu yazıda 65 yaşın üstünde yoğun bakımda izlenen ABP tanılı dört olgu sunulmuştur. İlk olguda çoklu ilaç kullanımı, sıvı kısıtlaması ve oral beslenememe, ikinci olguda oral beslenememe, üçüncü olguda kötü ağız hijyeni, demans ve yeterli sıvı alamama ve dördüncü olguda ise oral beslenememe nedeniyle ABP geliştiği düşünülmektedir. Belirtilen risk faktörü olan olgular dikkatli bir şekilde takip edilirse, yoğun bakım yatış süresi uzamamış ve mortalite oranları da artmamış olacaktır.

Acute Bacterial Parotitis in Intensive Care Patients: Four Case Reports

Acute Bacterial Parotitis (ABP) is an infection seen in very early and old ages. The infection can be prevented by sufficient fluid support, mouth hygiene, oral feeding and avoiding multiple medication use. Parotis ultrasonography can be used for diagnosis. Acute Bacterial Parotitis can be treated in a short time and free of problems with early diagnosis and appropriate antibiotics. Mortality can be seen in cases which are late diagnosed and which are resistant to antibiotic treatment. This article presents four case reports over the age of 65 with a diagnosis of ABP, who are monitored in the intensive care. It is thought that the first case developed ABP because of multiple medication use, liquid restriction and oral feeding difficulty, the second case because of oral feeding difficulty, the third case because of bad mouth hygiene, dementia and not getting enough liquid and the fourth case because of oral feeding difficulty. If the cases with the stated risk factors are carefully followed, intensive care hospitalization period will not be prolonged and mortality rates will not increase.